In 2005 had ik het helemaal gehad met de Nederlandse hulpindustrie en schreef ik een Vlugschrift met de titel Requiem voor de Hulp. Ontwikkelingshulp was voor ‘rechts’ nog altijd een doekje voor het bloeden, vond ik, terwijl de meer pretentieuze ontwikkelingssamenwerking (OS) voor ‘links’ een abstractie was geworden die kant noch wal raakte. Tien jaar…
Het was een doodgewone afspraak, in het ziekenhuis. Hoe vaak had ik dat de afgelopen jaren niet meegemaakt? In Paramaribo al vóór de coronaperikelen, later op Bonaire en sinds het afgelopen jaar hier in Nederland. Haarlem, Alkmaar en deze keer, voor het eerst, het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), afdeling oogheelkunde. Een nogal vroeg tijdstip…
Wie had dat gedacht? Dat juist Mark Rutte zich op zijn retour zou ontpoppen als uitdrager van het Nederlands buitenlands beleid, met een flierefluiter van het CDA en een verdwaalde politicus van D66 als slippendragers. De tuimelaar voor wie geen zee te hoog ging en die de boel telkens opnieuw bij elkaar wist te houden,…
Het was opeens terug van weggeweest. Vier dagen na de operatie. Mijn lijf! Het deed ‘gewoon’ weer waar ik destijds constant op kon rekenen, zonder erbij stil te staan. Zoals een huiskat die vroeg in de ochtend, na langdurige afwezigheid zonder reden, op de stoep verschijnt en kopjes wil geven. Niet te geloven. Ik schreeuwde…
Mijn oudste herinnering aan oorlog als iets van grote groepen mensen die elkaar naar het leven staan, dateert van mijn kleutertijd, toen ik een keer mee mocht naar de haven van IJmuiden om een oom te verwelkomen bij diens thuiskomst uit een ver land. Een heel groot schip aan de kade, met allemaal schreeuwende mensen:…
Pas nadat ik – eind september – mijn informeel logeeradres in hartje Haarlem had verruild voor een recreatiepark tussen Alkmaar en de duinen, drong tot me door dat juist dit stuk platteland niet zo lang geleden heel wat voor me betekend had. Ik bedoel de Egmonden, met de kernen Binnen, Aan den Hoef en…
Als de zorg – in medische zin – niet gepaard gaat met voldoende empathie, ben je als lijdend voorwerp in de aap gelogeerd. Daar ben ik de afgelopen weken meer dan ooit van doordrongen geraakt en niet alleen figuurlijk. Stap voor stap, zodat ik het aanvankelijk nauwelijks door had en ten slotte des te harder…
Als één onderdeel van het Nederlands regeringsbeleid zich bij uitstek leent voor het motto pappen en nathouden, dan is het wel Koninkrijksrelaties (KR). Een benaming die – let wel – uitsluitend slaat op de hedendaagse verhouding tussen de staat Nederland aan de Noordzee en wat nog resteert van zijn overzeese gebiedsdelen. KR maakt met Binnenlandse…
De heruitvinders van ongelijkheid als zorgwekkend thema zo niet het kernprobleem van deze tijd zijn te verdelen in twee kampen: zij die roepen dat ‘er nu maar eens een eind aan moet komen’ en geloven dat de mensheid op wonderbaarlijke wijze daartoe kan besluiten en zij die de realiteit van ongelijkheid tussen allerlei groepen en…
Hoe zou het komen dat de Belgische schrijver David van Reybrouck (1971) met zijn recente Huizingalezing in Nederland niet aansloeg, althans niet boven de grond? De organiserende commissie prees zich nog wel zo gelukkig, dat ‘een van de meest toonaangevende intellectuelen van Europa’ de 50ste lezing voor zijn rekening had genomen èn het wilde hebben…
