Het tweede kabinet-Bouterse (2015-?) is rijp voor de sloop, maar de sloopkogel is zoek. Dat was maar al te duidelijk, toen de president van de republiek afgelopen dinsdag, voor het eerst in dit kalenderjaar, De Nationale Assemblée (DNA) met een bezoekje vereerde. De oppositie wreef hem heel wat hete hangijzers onder de neus en Misiekaba, fractieleider van de oppermachtige regeringspartij (NDP), deed  zowaar een poging om ook eens kritisch uit de hoek te komen.  Maar van enig debat was geen sprake, want de president moest zich eerst voor onbepaalde tijd beraden op een antwoord.

De staaltjes wanbeleid en onvermogen zijn ondertussen niet meer bij te houden, maar de regering komt daar tot nu toe telkens mee weg. Des te prangender wordt de vraag: wie zorgt ervoor dat dit presidentieel gezelschap de pijp aan Maarten geeft?

Paramaribo, het zwaartepunt van ontwikkeling, is uiteindelijk één grote familie: iedereen is wel ergens gelieerd aan lieden die zich in politiek en/of zakelijk opzicht ernstig misdragen. En ‘familie’ is niet alleen heilig, die kun je ook hard nodig hebben. Bovendien is een hele generatie jongeren verpest door het Nationaal Jeugdparlement, dat zich heeft ontpopt als een geldverslindende leerschool voor volksverlakkerij.

De enkelingen die al in een vroeg stadium (2015) de kat de bel aanbonden, zoals Curtis Hofwijks met zijn groep ‘We zijn moe’, hebben alleen al vanwege hun doorzettingsvermogen heel wat sympathie gewekt, maar dat was toch te veel activisme light om wie dan ook schrik aan te jagen. Inmiddels heeft ‘We zijn moe’ met een paar andere groepjes een nieuwe organisatie gevormd onder de naam Burgercollectief.

Samen met delen van de vakbeweging legde dit collectief de grondslag voor de eerste massabetogingen sinds deze regering aan de macht kwam. In de afgelopen maand april waren die the talk of the town en leek er heel wat aan de hand. Tot niet langer te verhullen viel dat ook deze keizer geen kleren aan had: men was het onderling niet eens en wist niet hoe het verder moest.

Zowel de eis van betere arbeidsvoorwaarden in het onderwijs als die ten aanzien van de intrekking van een gevoelige brandstofprijsverhoging  bleek ontoereikend om mensen blijvend te mobiliseren. Integendeel, de regering die even van slag was,  herstelde zich en kreeg de onderwijskrachten weer in het gareel. Met hulp overigens van de publieke opinie, die zich steeds meer zorgen maakte over de gevolgen van alle stakingen voor de schoolgaande jeugd. Nog belangrijker was dat ze erin slaagde de centrale eis van het Burgercollectief ‘Weg met Bouterse’ op losse schroeven te zetten. Kunnen we in dit land wel zonder deze president, ging de mare in de altijd actieve mofokoranti. Misiekaba maakte dinsdag in DNA niet voor niets zoveel werk van het pot-verwijt-de-ketelargument.

Dit laatste hangt nu ook als een donkere wolk boven de (landelijke!) protestmanifestatie, die de oppositiepartijen NPS, PL, VHP en Abop op 20 mei op touw hebben gezet aan de rand van het stadscentrum.  Alle vier hebben ze zich in het verleden mede schuldig gemaakt aan zaken, die bijdroegen tot de ondermijning van de democratie en de rechtsstaat. Daarnaast hebben ze de laatste tijd niet bepaald uitgeblonken in originele ideeën over een oplossing voor de huidige financiële crisis.

En de massamedia: is daar nog iets van te verwachten, als het erom gaat de president met zijn regering pootje te haken?

De regering beschikt niet alleen over enkele staatszenders, die ze naar haar hand kan zetten. Ten overvloede is vanuit het kabinet van de president al in de vorige regeerperiode een (ruim gefinancierd) propaganda-apparaat in het leven geroepen, dat op dagelijkse basis – met veel herhalingen – de nodige desinformatie over het land uitstort.

En in de commerciële sector is nu al geruime tijd de grootste zorg: hoe houden we onze reclame-inkomsten op peil? Er is wel van tijd tot tijd wat  ketelmuziek, als de politiek in het geding is. Maar geen journalistiek die zoden aan de dijk zet. Men schrijft, uitzonderingen daargelaten, nog altijd braaf op wat mannen met macht (of pretenties) voorkauwen en is de volgende dag alles weer vergeten.

Dus nee, ook in die hoek is vooralsnog everything under control.