Vuurproef

 

 

 

Eind volgende maand al weer, nog vijftig nachtjes slapen, gaat de grootste vuurproef ooit van start voor Suriname als internationale vakantiebestemming.  Aan TUI fly zal het niet liggen, maar is het land er ook ready voor?

Enkele maanden geleden kwam, in Nederland, het nieuws naar buiten dat de  beursgenoteerde TUI Group een samenwerking was aangegaan  met de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) om Suriname als toeristisch doel op de wereldkaart te zetten. Het nieuws drong hier aanvankelijk nauwelijks  door. Alsof men niet kon geloven dat het eindelijk zo ver was: de schone slaapster die door de prins wordt wakker gekust of het miskende lelijke eendje dat zich ontpopt als een betoverende vlinder…

Maar nu is er geen ontkomen meer aan: met ingang van 29 april staan 32 reizen naar Suriname geprogrammeerd en dat gaat door tot begin oktober van dit jaar. In eerste instantie vliegt de SLM wekelijks op woensdag en zaterdag direct van Schiphol naar Zanderij met de A340 en vanaf juli komt daar – op de maandag – een derde vlucht bij met de Dreamliner (Boeing 787).

Vliegtickets  worden aangeboden v.a. 599,- euro pp en de goedkoopste georganiseerde reis is de ‘Negen dagen Paramaribo’ met logies en ontbijt van 659,- euro pp. De reizen worden duurder, naarmate de toerist langer wil blijven en dieper wil doordringen in het binnenland.

Geadverteerd wordt vooral met de resorts aan de Surinamerivier, slechts bereikbaar per korjaal door een ‘ongerepte jungle’ (in TUI-taal: absoluut indrukwekkend en een must-do), de plantages in het district Commewijne die je per fiets kunt bezoeken en de cultuur (forten!) naast het bruisende uitgaansleven in de hoofdstad. Maar ook aan de fijnproever is gedacht, als je maar betaalt. Zelfs de strandliefhebbers komen aan bod, want wie meer tijd heeft (16 dagen) kan ook op de terugreis voor in totaal 1799,-  Curaçao nog meepikken. De duurste reis in het aanbod is overigens de 23-daagse rondreis ‘Kleurrijk Suriname’ à raison van 2814,- euro.

Surinamers willen dolgraag uitblinken, meetellen in de wereld en – dat vooral –  steenrijk worden. Maar het moet niet te veel moeite, laat staan geld kosten. Zo rekenen spraakmakers – van politici  en economen tot journalisten en horecaondernemers – zich al sinds jaar en dag rijk aan de exploitatie van het land als vakantiebestemming, al beseffen velen nauwelijks wat daar allemaal bij komt kijken.

Ook de laatste tijd, nu het land weer eens aan de grond zit, wordt telkens – voor zover nog iemand met een plan voor de dag durft te komen – gewezen op het toerisme. Als de kip met de gouden eieren die je slechts hoeft op te rapen.

Met de beschikbare accommodatie valt het nog wel mee, al is die internationaal gezien behoorlijk aan de prijs. Maar de wegen, bruggen, het openbaar vervoer, de openbare hygiëne, het gebrek aan discipline en respect voor wetten en regels en niet te vergeten de onheuse behandeling van klanten in bedrijven en kantoren… Ga daar maar aan staan.

Onlangs is het dagblad De West begonnen met een serie foto’s om aan de kaak te stellen dat de hoofdstad veel weg heeft van één grote stortplaats voor allerhande soorten afval. Met bijschriften in de trant van: “Hoe willen we het toerisme in dit land bevorderen als dit soort zaken gewoon worden getolereerd? Overheid, laat toch in hemelsnaam merken dat u er bent voor de handhaving van orde en gezag.”

Gelukkig lezen de verre reizenconsumenten waar TUI fly op mikt, geen Surinaamse kranten. In oktober, als de kruitdampen zijn opgetrokken, zien we wel weer verder.